Ik word steeds enthousiaster over het thema van de Kinderboekenweek van dit jaar. Ik dacht eerst: wat moet je nou doen met feest. Maar inmiddels ben ik erachter dat het thema een heleboel fantastische mogelijkheden biedt. Ik laat de kinderen kennismaken met Pen Man, de superschrijver. Pen Man houdt wel van een feestje, zeg ik. Maar hij houdt er vooral van als er iets flink mis gaat. Want een feest waar alles goed gaat is te saai voor een boek. En dus bedenken de kinderen wat er allemaal mis kan gaan met kerst, of op een bruiloft in Afrika, of op een feestje in Haren. Al die ideeën schrijf ik snel op en die ga ik later te gelde maken uiteraard.
Vandaag werd ik verwacht in de bibliotheek in Leeuwarden. Ik zette mijn auto in een parkeergarage en keek enigszins wanhopig om me heen, want op Google Maps ziet het er allemaal heel anders uit dan in het echt. Maar ik had het geluk aan mijn kant. Er stapten allemaal kinderen uit auto’s, en ze renden door de parkeergarage en vroegen: ‘Waar is Corien van Oranje?’
‘Hier ben ik!’ zei ik. ‘Weten jullie toevallig waar de bibliotheek is?’
Dat wisten ze, want daar moesten zij óók naar toe. De juf stelde ons allemaal op in een rij, en daar gingen we, twee aan twee, de parkeergarage uit, door een poortje, de weg over, langs het water. In de bibliotheek was alles versierd, er hingen ballonnen, slingers, posters, en de mevrouw van de bibliotheek vertelde over Jan Paul Schutten, die de Gouden Griffel heeft gewonnen en die in oktober op bezoek komt om sterke verhalen te vertellen. En toen mocht ik. Ik haal altijd twee leerkrachten naar voren, laat ze kiezen uit mijn twee feestbrillen (met of zonder snor) en stel ze een paar heel makkelijke vragen, zodat ze kunnen schitteren door hun enorme kennis en de spekkies kunnen verdienen voor hun klas.
‘Hoe lang bestaat de Kinderboekenweek?’ vroeg ik.
De meester en juf keken elkaar vertwijfeld aan.
‘Hij woont in zijn huisje op het dak van een flat, helemaal alleen,’ zei ik.
De meester en de juf hadden geen idee over wie ik het had.
‘Juffrouw Bulstronk is verschrikkelijk lelijk, ze schreeuwt tegen iedereen en ze deelt vaak rake klappen uit,’ zei ik. ‘En er is een film van.
De naam begint met een M.’
Oei. Het bleef stil. Snel mijn tactiek wijzigen. Ik wil de meester en de juf natuurlijk niet voor gek zetten. ‘Oké. En dan nu een heel makkelijke vraag. Wie heeft dit jaar de Gouden Griffel gewonnen?’
‘Fleur!’ riepen de kinderen. ‘Fleur!’ ‘Nee, Floor!’ ‘Floor!’
‘De Gouden Griffel,’ zei ik streng. ‘Floor heeft de Gouden Penseel gewonnen. Maar wie heeft de Gouden Griffel gewonnen?’
De juf stak haar vinger op. ‘Eh… Jan Bulstronk?’