‘Ik heb mijn boek niet bij me,’ zei Ilan. ‘Maar ik kan wel boek-in-de-lift doen.’ Ilan zit in groep 4 van ’t Sterrenpad in Nuis, de school waar ik Schoolschrijver ben. In groep 4 hoef je natuurlijk nog helemaal geen boekbespreking te houden. Maar een heleboel kinderen in groep 4 durven best boek-in-de-lift te doen: hun lievelingsboek in één minuut aanprijzen aan rest van de klas. Zeker als ze daarmee een spekkie kunnen verdienen voor heel groep 4.

Ilan pakte de vertelstok, ging voor het bord staan, en vertelde in 1 minuut over zijn lievelingsboek: De brief voor de koning. Hij vertelde over Tiuri die op pad gaat in de nacht, met een brief, en dwars door het bos en de bergen, en dat hij Piak tegenkomt en dat het allemaal heel gevaarlijk en spannend wordt. Hij had er precies 1 minuut voor nodig om het allergrootste boek uit de Nederlandse jeugdliteratuur aan te prijzen. Mijn mond zakte helemaal open van verbazing. ‘Maar jij zit toch in groep 4?’ zei ik. ‘Je hebt natuurlijk de film gezien.’
Welnee. Ilans vader had het boek voorgelezen. Wow. Ik las dat boek pas voor toen míjn kinderen in groep 8 zaten. Ilan had voor iedereen uit de klas 2 spekkies verdiend.

En ná boek-in-de-lift ontdekte ik dat er een pakje in mijn tas zat. Er stond op ‘voor meester Jeffrey en groep 4’. Het was het allereerste exemplaar van mijn nieuwe juf-fiep-boek Stop die haai. Meester Jeffrey en juf Fiep maakten het pakje samen open, en ik las een stukje voor, over dat Kas zijn A-diploma heeft gehaald en dat juf Fiep met groep 3 naar het strand gaan om te zwemmen. Vlak vóór het spannend werd, stopte ik. De kinderen uit groep 4 hebben zelf bedacht hoe het boek verder zou gaan.

Het boek gaat in de boekenkist die in de klas staat, en deze week gaan ze het boek lezen, en ze gaan schrijven wat ze ervan vinden. De eerste recensies van Stop die haai zitten volgende week in mijn schoolschrijverbrievenbus. Hebben ze beloofd.