Vertrouwen op God als je bootje in de storm terechtkomt en de bodem onder je bestaan weggeslagen wordt, is iets anders dan vertrouwen op God als je bootje over een kalme zee vaart. Dit ontdekte ik toen ik bijna verdronk in de diepe zwarte zee van de rouw.
Nadat ik met mijn grote liefde André in het huwelijksbootje was gestapt, genoot ik van deze fantastische reis. God was onze Leidsman en we vertrouwden op Hem. Maar ons vertrouwen werd flink op de proef gesteld toen bij André de dodelijke spierziekte ALS werd vastgesteld. Toch bleven we vertrouwen op onze God van wonderen en op Zijn plan.
Maar toen André op vijftigjarige leeftijd werd thuisgehaald, bleef ik verslagen achter met onze drie meiden. Het voelde alsof ik overboord was geslagen en verdronk in de enorme golven van de rouw. Ik probeerde me vast te klampen aan mijn kinderen die ronddobberden op de brokstukken om mij heen. Maar als ik dat deed, was het net of we nog dieper wegzonken. Hun verdriet was te groot om dat van mij erbovenop te krijgen.
Ik probeerde me houvast te vinden bij de mensen om me heen, maar hun wereld draaide door terwijl de mijne stilstond. Maar wie kon mij dan helpen? Ik was teleurgesteld omdat God het overlijden van André had toegelaten en schreeuwde het uit naar Hem.
Daarna zag ik in gedachten een enorme hand oprijzen uit de zee. Het was alsof God zei: Doe het met Mij, je hoeft het niet alleen te doen. Dat was het moment waarop ik moest kiezen: vertrouwen op mezelf of opnieuw vertrouwen op Hem. Ik nodigde Hem uit op mijn rouwreis en zei: ‘Ik vind rouwen ontzettend zwaar, maar ik vertrouw op U!’
Het werd een bijzondere en leerzame reis. Net als in Psalm 23 staat, moest ik eerst door een donker dal om daarna weer in grazige weiden te kunnen komen. Om dóór te kunnen leven, ging ik samen met God de rouw dóórleven. En vervolgens gaf Hij mij op mijn hart de lessen die ik onderweg geleerd had op te schrijven om anderen ermee te bemoedigen. En dat werd Je hoeft het niet alleen te doen.
Ik nodig je uit dit boek mee te nemen in je bagage als je zelf op reis moet door rouw of verdriet. Of als je God beter wilt leren kennen of meer gaan vertrouwen. Vind herkenning in mijn verhalen. Laat je troosten voor de liederen. Laat de bijbelteksten je bemoedigen en kracht geven. En blijf in contact met de Vader door de gebeden die je na elk hoofdstuk vindt.
Corrie ten Boom zei ooit: ‘Als een trein door een tunnel gaat en de wereld om je heen wordt donker, spring je er dan uit? Natuurlijk niet. Je blijft zitten en vertrouwt erop dat de machinist je erdoorheen leidt.’ Ik ben dankbaar dat ik heb durven zeggen: ‘Maar ik vertrouw op U.’ En dat ik mocht ontdekken dat er licht was aan het eind van mijn donkere tunnel.
– Angenita Wesselius
We leven in een maatschappij waarin het lastig is om echtheid en transparantie te tonen. Gelukkig ontstaat er steeds meer openheid om het gesprek aan te gaan over het vastlopen in je leven. Er is steeds meer ruimte voor echte verhalen. Bij Sestra zijn veel mooie echte verhalen uitgeven. Zoals Je hoeft het niet alleen te doen, van Angenita Wesselius. In dit boek deelt de auteur haar rouwreis met God. Het is een praktisch hulpboek voor mensen die het pad van verlies en rouw moeten bewandelen. Ook is het een inspirerend boek voor mensen die God beter willen leren kennen. De verhalen laten zien hoe God wil spreken door woorden en beelden als je je leven in Zijn hand durft te leggen en luistert naar Zijn stem.