Ik stond onder de douche toen de bel ging. Dick deed open. En daarna kwam hij naar boven. ‘Moet je dit zien!’ zei hij.
Er was een taart bezorgd. Een slagroomtaart van Banketbakkerij Rodenburg, de beste banketbakker uit Groningen en omstreken.
Een taart vanwege mijn allerhonderdste boek! Een cadeautje van uitgeverij Royal Jongbloed! Superattent.

Ik bedacht, nu moet ik natuurlijk wel bewijzen dat het er echt 100 zijn. Dus ik heb de boeken even uit de kast gehaald en ze opgestapeld. Dat viel nog niet mee. Boeken hebben de neiging om de grond op te zoeken. Op een gegeven moment spanden ze tegen me samen en probeerden ze allemaal tegelijk bovenop me te vallen, wat een prachtige schrijversdood zou zijn, maar gelukkig kwam mijn man me te hulp.

Ik bedenk ineens dat ik een paar uur eerder aan Dick appte:
‘De zon gaat op, ik voel me brak,
ik wil ontbijten met gebak.’
Ik werd op mijn wenken bediend.